ΧΡΙΣΤΟΥ

Η μορφή του Χριστού είναι το πρόσωπο του Θεανθρώπου στο οποίο ενώθηκαν η θεία και η ανθρώπινη φύση.

Η εικόνα του Χριστού χωρίζεται νοερώς σε δύο κάθετα μέρη. Στην πλευρά όπου κρατά το ευαγγέλιο και συμβολίζει τη θεική του ιδιότητα και στην πλευρά όπου έχει το χέρι του σε ευλογία και συμβολίζει την ανθρώπινη.

Ο Χριστός φέρει εσωτερικό χιτώνα χρώματος σκούρου κόκκινου, που συμβολίζει τη θεία φύση. Ο εξωτερικός χιτώνας είναι χρώματος γαλάζιου και συμβολίζει την ανθρώπινη υπόσταση. Μ’ αυτόν τον τρόπο γίνεται αναφορά στο Θεό ο οποίος «επενδύεται άνθρωπος». Με το δεξί χέρι ευλογεί, κίνηση που συμβολίζει την ιεροσύνη του.

Σ’αυτήν την απεικόνιση ευλογίας ο αντίχειρας συνδέεται με τον παράμεσο. Έτσι ο όρθιος δείκτης διαμορφώνει το γράμμα Ι, ο μέσος με ελαφρά κάμψη το γράμμα C, ο αντίχειρας σταυρώνεται με τον παράμεσο σε σχήμα X και ο μικρός σε κάμψη δίνει πάλι το γράμμα C. Τα τέσσερα αυτά ψηφία σε δύο διγράμματα μας δίνουν την σύντμηση του ονόματος του Ιησού Χριστού «ICXC”. Στο δεξί μανίκι του χιτώνα είναι το περιβραχιόνιο που συμβολίζει την εξέχουσα προσωπικότητά του.

Το κεφάλι περιβάλλει ο φωτοστέφανος, σύμβολο αγιότητας. Μέσα στο φωτοστέφανο διακρίνοντια οι απολήξεις των τριών κεραιών του σταυρού, του οργάνου με το οποίο ο Χριστός λύτρωσε τον κόσμο.

Πάνω στις κεραίες γράφει Ο ΩΝ = ΥΠΑΡΧΩΝ χαρακτηρισμό που ο ίδιος ο Κύριος έδωσε στο πρόσωπό του απευθυνόμενος στο Μωυσή στο όρος Χωρήβ.